ترانه دارد.

دل هوای او

دل هوای بانگ عاشقانه دارد.

آن پرستوک از دیار ما

بار غم به دل

رفت و کس ندانم کزو

نشانه دارد.

آتش است و شعله ها و دود

طرح او فکنده در نظر من

با خیال او نگاه من

خلوتی شبانه دارد.

پشت شیشه ها

باد رهگذر

خسته شدم بس که از سرما لرزیدم

بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم

زخم پاهایم به من می خندند

خسته شدم بس که تنها دویدم

اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانی ام بوسه بزن

می خواهم با تو گریه کنم

خسته شدم بس که تنها گریه کردم

می خواهم دست هایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم

نمیخوام بگم که مثل گلی...
چون گل هم یه روز پژمرده میشه...

نمیخوام بگم که سیاهی چشمات مثل شبهای پر ستاره اس...
چون شب هم بالاخره تموم میشه...

نمیخوام بگم که مثل اب پاک و زلالی...
چون اب که همیشه پاک نمیمونه...

نمیخوام بگم که دوستت دارم. ..
چون منکه اصلا دوستت ندارم...
بلکه من عاشقتم...

                           از های و هوی دنیا امشب دلم گرفته

                              یک سینه غرق مستی دارد هوای باران

از این خراب رسوا امشب دلم گرفته

                     امشب خیال دارم تا صبح گریه کردن

                                شرمنده‌ام خدایا امشب دلم گرفته

خون دل شکسته بر دیدگان تشنه

                        باید شود هویدا امشب دلم گرفته

                                     ساقی عجب صفایی دارد پیاله تو

پر کن به جان مولا امشب دلم گرفته

                       گفتی خیال بس کن فرمایشت متین است

                                  فردا به چشم اما امشب دلم گرفته

اما تو

نه خیانت کرده ای و نه قلبم راشکسته  ای

چگونه فراموشت کنم تورا

که از خرابه های هرزگی به قصر سفید عشق هدایتمم کردی

آهو بره ای شدی که دوستی گرگ را پذیرفتی

وبا صداقت عاشقانه ات دلش را به درد آوردی

وقتی خندیدیم گفتن دیوانه ای

وقتی شوخی کردیم گفتن سنگین باش

وقتی حرف زدیم گفتن پر حرفی

وقتی ساکت شدیم گفتند عاشقی

حالا که عاشقیم می گن گناهه

***

نوازشم کن

نترس

تنهایی

واگیر نداره

***

یه روز تو جهنم همدیگه رو می بینیم

هر دو تامون جهنمی هستیم

تو به جرم اینکه قلب منو دزدیدی

من به خاطر اینکه به جای خدا تو رو پرستیدم

***

گویند شقایق ها نمی میرند